Toen mijn vader overleed, was één ding zeker: er moest een urn komen die klein en subtiel was, iets wat past in het interieur, maar vooral iets met betekenis.
Geen standaard urn, maar één die aanvoelt als een knuffelkei, warm, troostend, en persoonlijk. Liefst van hout en als het even kon: hout dat door hém ooit was aangeraakt.
45 jaar geleden had mijn vader eigenhandig een spiltrap van iroko geplaatst. Bij een renovatie vele jaren later, werden de traptreden vervangen, maar ik had de oude bewaard, vol herinneringen, vol verhalen. Precies dát hout werd nu de basis voor zijn mini urn.
Zo bijzonder en dankbaar om iets te maken van het materiaal waar hij letterlijk zijn sporen op heeft achtergelaten. Een urn op maat: persoonlijk, dierbaar en vol betekenis.
Wil jezelf ook een mini urn op maat, neem dan contact met me op om te kijken naar de mogelijkheden
Van diezelfde traptreden heb ik ook nog een herinneringskistje gemaakt. Een kistje in de japanse stijl. Een kistje om persoonlijke voorwerpen in te bewaren, te koesteren en om te herinneren.
Reactie plaatsen
Reacties